کتاب چه می‌شد اگر؟ (What if)

what if

رندال مونرو در ۲۰۱۴ به سوالات غیر منطقی پاسخ های علمی و جدی میدهد. وی در مقدمه کتاب توضیح میدهد که در کودکی مادرش با حوصله به سوالات غیرمنطقی او پاسخ میداده و حتی کمک میکرده که پاسخ سوالاتش را پیدا کند و همین،دلیل نوشتن این کتاب می‌شود
رندل مونرو در کتاب What if (چه می‌شد اگر؟) سوال جالبی که مطرح می‌شود :

اگر در جهان همه به دنبال نیمه گمشده یا شریک ایده‌آل خود باشند، چقدر زمان لازم است تا همه افراد به این هدف برسند؟

رویکرد مونرو:

رندل مونرو از یک نگاه ریاضی و آماری او فرض می‌کند که اگر هر فرد تنها یک “نیمه گمشده” واقعی در میان کل جمعیت جهان داشته باشد و قرار باشد این فرد را از میان میلیاردها نفر پیدا کند، این فرایند به شکل یک جستجوی تصادفی و بدون هیچ راهنمایی خاص انجام شود.

به عبارتی، ما مجبوریم به طور تصادفی افراد را ملاقات کنیم و امیدوار باشیم که یکی از آنها نیمه گمشدهٔ ما باشد.

محاسبات:

مونرو ابتدا تعداد کل افراد موجود در جهان را (حدود ۷ میلیارد نفر) در نظر می‌گیرد. سپس فرض می‌کند که هر کسی روزانه با تعداد محدودی از افراد جدید مواجه می‌شود و با آنها به شکلی معنادار ارتباط برقرار می‌کند، مثلاً در محیط‌های عمومی یا اجتماعی.

او فرض می‌کند که اگر این مواجهه به طور تصادفی انجام شود، یعنی هیچ فیلتر یا راهی برای تعیین اینکه آیا فرد مقابل نیمه گمشده است یا نه وجود نداشته باشد، این جستجو به طرز غیرقابل تصوری طولانی خواهد بود. در حدود ۸۰ سال
این به دلیل این است که احتمال پیدا کردن “نیمه گمشده” در چنین شرایطی بسیار کم است.

نتیجه:

با این فرض که روزانه فقط تعداد کمی از افراد جدید را می‌بینیم، و فرض اینکه هر فرد فقط یک نیمه گمشدهٔ ایده‌آل در جهان دارد،

پیدا کردن نیمه گمشده در طول زندگی تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسد.
از نظر آماری، شما ممکن است به هیچ‌وجه در طول زندگی خود نیمه گمشدهٔ واقعی را پیدا نکنید.

نقد و طنز:

مونرو در پایان کتاب چه می‌شد اگر، به این نتیجه می‌رسد که اگر همه چیز به شکل کاملاً تصادفی پیش برود، واقعاً جستجوی ما برای نیمه گمشده بی‌نتیجه خواهد بود. اما او با استفاده از طنز می‌گوید خوشبختانه در دنیای واقعی ما از روش‌هایی مانند فیلترهای اجتماعی، فرهنگی، و عاطفی استفاده می‌کنیم که به ما کمک می‌کند افراد مناسب‌تری را پیدا کنیم. این فیلترها (مانند علایق مشترک، دوستان و شبکه‌های اجتماعی، و غیره) شانس ما را در پیدا کردن شریک مناسب خیلی بیشتر میکند.

پیغام نهایی و کلی

در نهایت، پاسخ رندال مونرو به این سوال به این نتیجه می‌رسد که اگرچه در یک جستجوی کاملاً تصادفی و بدون هیچ فیلتر یا راهنمایی پیدا کردن نیمه گمشده ممکن است عملاً غیرممکن باشد.
اما در دنیای واقعی ابزارها و روش‌هایی وجود دارد که به ما کمک می‌کنند تا افراد سازگارتر و مناسب‌تر را پیدا کنیم و احتمال موفقیت‌مان را بیشتر کنیم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *